De Bierparade

Deze week (15-25 mei 2014) vindt de Week van het Nederlandse Bier plaats. Het aantal brouwers is de afgelopen jaren zeer sterk gegroeid daarmee wordt deze week steeds interessanter.

Tijdens de week hebben de betere biercafe’s een aangepast assortiment met Nederlandse bieren. Ook vindt het Nederlands Bierproeffestival plaats (van 15-17 mei in Den Haag, Grote Kerk). Hier staat een grote groep grote en kleine Nederlandse brouwers. Dit festival is echt een bezoek waard. Je kunt hier hele bijzondere bieren proeven die in Nederland zijn gemaakt. Ook zijn er masterclasses te volgen, onder andere over bier en spijs (door Ellen van Woerkom en Bijzonder Bier Beleven). Er is ook een workshop waar wordt ingegaan op de combi bier en chocolade (Sophie Statema van Sophie’s Truffels en Henri Reuchlin)

Tijdens het festival hebben we met onze lesgroep de Saison Stibon gepresenteerd. Dit bier heb ik gebrouwen met onze groep medecursisten van de Stibon 2e niveau. We hebben 1.000 liter van onze saison gebrouwen bij Brouwerij De Prael in Amsterdam. Het bier is vergist met Belle Saison en gehopt met traditionele maar oh zo mooie Tettnanger en East Kent Goldings hoppen.

“Ik hou zelf niet zo van donker bier.” zegt de eigenaar van een Thais koffiehuis als hij een Weihenstapher Korbinian voor me neerzet op een terras in Thailand. Ik voel me opgetogen omdat ik iets speciaals ontdekt heb. Zijn woorden kunnen daar geen afbreuk aan doen. Ik heb wel een vermoeden waarom mijn ontdekking hier minder wordt gewaardeerd. Thailand is een pilsland en dat is best begrijpelijk. Ga maar na: de avond is hier ingevallen in Trang, een stad in het zuiden van het land. Het is hier nog steeds boven de dertig graden. Dat na een hete dag die wij vandaag deels hebben ontvlucht door in onze airco hotelkamer op bed te gaan liggen. Als je je dan bedenkt dat januari ook hier het koelere tijdstip van het jaar is begrijp je ze wel, die Thai.

Thailand pilsland
Ik ben drie weken op huwelijksreis in Thailand en ja ook daar ben ik op zoek naar bijzondere bieren. Ik vraag me dan af of er bier te koop is dat ik ik nog niet ken. Zoals ik al zei Thailand is een pilsland. Ik heb me voorgenomen dat het al mooi zou zijn als ik aanloop tegen iets anders dan bekende lokale pilsmerken als Singha, Chang en Leo.

Over dat pils valt trouwens best wat te zeggen. Pils drinken in Thailand gaat anders dan bij ons. Het wordt zelden getapt maar altijd uitgeserveerd in fles. Letterlijk dus zonder glas ernaast. Die fles zit dan meestal in een schuimrubber omhulsel om te voorkomen dat het bier te snel opwarmt. Ik vind dat een mooie vondst want lauw pils daar wordt niemand blij van. Of zijn er nog andere redenen?

Deze vakantie wilde ik mijn pils graag in een glas en dat is toch wel wennen merk ik. Je moet er heel expliciet om vragen. Soms komt zo’n glas uit de koelkast/vriezer maar in de meeste gevallen pakken ze een glas van op de bar en doen dat vol met ijsklontjes. Ja je leest het goed. Na 1,5 week ben ik maar weer gestopt met het vragen van een glas. Dat had meer redenen dat alleen het ijs.

Het drinken van bier uit een glas stelt je in staat om echt te proeven en dat is niet in alle gevallen een goede ervaring. Zo heb ik deze vakantie ontdekt dat ik persoonlijk geen fan ben van Singha en Chang. Het een vind ik zurig en het ander erg bitter maar dan op de verkeerde manier. Vroeger stond ik daar nooit bij stil, gewoon een biertje. Tja zo’n Stibon diploma brengt toch ook wel nadelen met zich mee! Ik vind hun merk Leo gelukkig een stuk beter. Een zacht pils met een beter aroma.

Maar er is meer!
Maar goed is er dus meer dan pils. Zoals ik al zei had ik een Weihenstapher Korbinian ondekt. Deze trof ik aan in een zaak waar een een koelkast stond van het bedrijf ‘Brewmaster’. Dit lijkt een lokaal concept met het idee dat ze op bepaalde plekken koelkasten neerzetten met een mooie collectie speciaalbieren. Het heeft er veel van weg dat het bedrijf Brewmaster de voorraad in de verschillende zaken zelf bijhoudt. In de koelkast trof ik een collectie met voor ons Nederlanders bijzondere en minder bijzondere speciaalbieren: van Karmeliet Tripel en Delirium Tremens tot Duvel en Warsteiner.

Als consumerende toerist in Bangkok
Terug in de hoofdstad Bangkok zitten mijn vrouw ik op een terras met wezenloze fotomodellen, patsende expats en pompende housebeats. Toch ben ik ook hier blij vanwege een mooie bierontdekking. Daar ging een echte zoektocht aan vooraf. Op het moment van ons bezoek loopt de politieke spanning in de hoofdstad behoorlijk op. Het land lijkt verdeeld in 2 kampen met de elite en de stedelingen in het ene kamp en de boeren en de armen in het andere kamp. Het kamp van stedelingen wil af van de huidige regering en demonstreert al weken. Ze hebben 7 belangrijke verkeersaders geblokkeerd. Om te zorgen dat we de stad uit kunnen verblijven we in een wijk die gelegen is naast de skytrain. Dit is een chiquer deel van de stad. Het voelt wat raar om middenin een gebied te verkeren waar een wezenlijke politieke strijd wordt uitgevochten en dan zelf op biermissie te zijn. Maar goed ik ben nu eenmaal een toerist dus ik zal me ook als zodanig gedragen. Hup door die demonstratie heen op zoek naar een bar met speciaalbier!

Zoektocht in de stad
Drie dagen daarvoor: We staan op het punt om de volgende dag naar Bangkok te vertrekken. Ik surf toevallig langs de website van Mikkeller. Hee ze hebben ook een bar in Bangkok, super! Dezelfde avond na onze reis gaan we op pad. De Mikkeller bar ligt in een zijstraat van de grote weg waar ons hotel ook aan ligt. Dat brengt mijn vrouw op het idee dat we er ook heen kunnen lopen. Helaas onderschatten we het tochtje behoorlijk. Na vele kilometers wandelen zijn we eindelijk op de plaats van bestemming. Wat blijkt? De Mikkeller bar opent pas over een week. Nee, dat meen je niet! Dat gaan we niet meemaken want met een paar dagen vliegen we weer terug naar Nederland.

Tot mijn vreugde ontdek ik de volgende dag dat in de straat naast ons ons hotel een biertent zit. Het ziet eruit een als standaardtent voor Engelsen maar er hangt een spandoek op de gevel dat de craft bier hebben. Ik zie een plaatje van Boont Amber Ale. Yes! We nemen ons voor om die avond naar die bar gaan. ‘s avonds als we de tent binnen stappen komen er meteen een Thaise vrouw op ons af: “Singha? Chang? Heineken? Nee?” Een tweede vrouw komt aangesneld: “Carlsberg? Warsteiner?” Ik probeer duidelijk te maken dat ik craf bier wil: “Do you have a beer of Anderson Valley? Do you have a Boont Amber Ale? Do you have an IPA?” Glazige blikken. Ik pak hun menu erbij om aan te wijzen waar ik naar op zoek ben maar er staat alleen maar pils en cider op de kaart. Die gasten hebben toch een spandoek hangen??

De 2e avond biermissie lijkt wederom niet geslaagd. We gaan weer terug naar de hotelkamer. Dan ontdek ik de website van Beervana. Beervana dit is een vergelijkbaar concept met Brewmaster. Het bedrijf biedt een selectie craft bieren aan diverse cafés in de stad. Op hun website vind ik een bar die hun bieren verkoopt met de naam The Alchemist en jawel ook deze ligt om de hoek. Het lastige is alleen dat het nu zondag is. Dinsdag vliegen we en op maandag’s is deze bar gesloten. Dus ik kijk mijn vrouw lief aan. Hoewel het al redelijk laat is gaan we weer op pad. En jawel de bar is nog open ze verkopen drie verschillende craftbieren. We negeren de zwaar ongeïnspireerde barman en bestel samen drie mooie craftbieren.

Een Anderson Valley Summer Solstice. Een amber- tot bruinkleurige ale (5% Vol. Alc.). Ze noemen het zelf een een cream ale. Het is een volmondig bier met weinig koolzuur. Het aroma verandert van biscuit in het begin tot chocolade.

Een Rogue Dead Guy Ale. Dit is een fris amberkleurig meibockbier (6,6%) met meer koolzuur. Het heeft een licht aroma, een combinatie van citrus (limoen) en biscuit.

Het laatste bier dat we hier drinken is een Rogue Hazelnut Brown Nectar een lichtbruin bier van 6,6%. Een aroma van gebrande chocolade dat gek genoeg fris aandoet. Je proeft wel koolzuur maar het bier heeft nauwelijks schuim zoals je van een Amerikaan verwacht. Zelf vind ik de hazelnoot er lastig uit te halen.

De leuke bieren maken de desinteresse van de barman goed. Een leuke ontdekking deze bar. Je moet er alleen wel scherp op zijn dat ze niet direct de flesjes meepakken na het uitschenken maar dat begreep de barman uiteindelijk wel.

De ontknoping
Onze laatste avond in Thailand gaan we op pad naar Brew Beers en Ciders. Dit is een plek die wel echt om bier moet draaien. Normaal gesproken kom je in je zoektocht naar craft bieren terecht op de leukere plekken in een stad. Hier is het maf genoeg net andersom. We zitten in een deel van de stad waar iedereen er is om zichzelf te laten zien. Een onprettige sfeer. Maar toch eindelijk een plaats in Thailand een brede selectie bieren. Toch? Hun menukaart maakt met op het eerste gezicht wat ongerust. Ze hebben veel moeite gedaan om pils uit de hele wereld hierheen te slepen. Zo verkopen ze Heineken, Bavaria en Swinckels maar ik zie op de kaart geen craft bier. Tot ik er naar vraag. Ik krijg een mooie waaier met bieren van Beervana en een uitgebreid biermenu van Mikkeller! Als ik de bar inloop ben ik helemaal verkocht. We drinken hier een Mikkeller Winter Ale van 6% met een uitgesproken gistaroma.  Het is een zurig en ziltig bier met kaneel, Brett en appel. Maf detail deze prachtige bieren worden geserveerd op viltjes van Heineken. Dat zul je op andere plekken niet gauw tegenkomen.

Een erg mooie ontdekking vind ik het Italiaanse Birra del Borgo met My Antonia. Het is een collab met Dogfish Head uit de VS. Een geelkleurig zogenaamd Imperial Pils. Een zeer fruitig bier (7,9% Vol. Alc.) met een mooie body. Wat een ontdekking! By far het beste bier van deze vakantie. Het bier komt ondanks het hogere alcoholpercentage niet zwaar over.

Een ander mooi bier dat we hier drinken is van het Japanse Hitachino Nest Dai Dai Ale. Dit is een amberkleurige IPA van 6,2%. Dit blijkt gebrouwen te zijn met de voor mij onbekende hop ‘Tardif de Bourgogne’. Ook zijn er fruitschillen gebruikt van mandarijnen van een wilde Japanse mandarijnensoort (Fukure Mikan). Het bier is minder fruitig dan de Birra del Borgo maar heeft een aardige hopbitterheid.  Ik vind het zelf wel een aardig bier.

De volgende dag zullen we terugvliegen naar Nederland. Deze vakantie was voor ons al geslaagd en de kennismaking met deze laatste bieren voelt als een mooie ontknoping van de bierzoektocht. Tevreden laten we de fotomodellen en expats verder alleen samen (of samen alleen).

Adressen in Bangkok:
Mikkeller Bar, Sukhumvit Rd Soi 63 (Ekamai)
The Alchemist, Sukhumvit Rd Soi 11
Brew Beers & Ciders Sukhumvit Rd Soi 55 (251/1 Soi Thonglor 55/13)

Vorige week heb ik met vrienden een proeverij gedaan in onze zoektocht naar interessante bier-spijs combinaties. Zoals wellicht bekend geloof ik dat hier nog een wereld te ontdekken valt. De basis voor onze proeverij was een indeling die is gemaakt door Randy Mosher met smaakprofielen van eten en bieren die goed samengaan. Zie ook mijn pagina over bier-spijs combinaties.

Hierbij onze ervaringen op een rij.

Peperige gist: combineert schijnbaar goed met brie, en paddenstoelen.
Als bieren hebben we gekozen voor twee saisons de Eem Jouissance Jaune en Bogt Kent Kuit (dit laatste is van mijn eigen brouwerij). De eerste is een meer kruidige saison, de tweede een kuit vergist met saisongist. Deze heeft een sterk fruitig aroma. Als spijzen hebben we gekozen voor een biologische brie van de Eko-plaza, oesterzwammen, shiitake en kastanjechampignons. Van de bovengenoemde combinaties was de kruidige saison (Eem Jouissance Jaune) met brie een geweldige combi. Ook de fruitige saison (Bogt Kent Kuit) combineerde mooi met kastanjechampignon minder uitgesproken maar zeker ook een vermelding waard. De andere combinaties vond ik niet veelzeggend. Het lijkt mij interessant om verder te onderzoeken welke andere bieren/saisons met een peperig gistprofielgoed combineren met andere romige kazen.

Fruitige gist: als vertegenwoordigers van fruitige gist hebben we gekozen voor een Westmalle Dubbel, een Maisels Weizen, Rochefort 10 en mijn eigen gebrouwen bier: de Bogt Kent Kuit. Het fruitige in een Westmalle laat zich door mij omschrijven als geuren van gerijpt zoet fruit, de Maisels Weizen heeft net als andere weizenbieren een sterk banaanaroma. Het aroma van de Rochefort 10 zou ik omschrijven als sinaasappel gecombineerd met romige yoghurt. De Bogt heeft een aroma van tropisch geel fruit: mango met ananas. Als spijs hebben we gekozen voor broodjes uit de oven met mangochutney maar ook met versgesneden stukjes appel. Opvallend is dat de blonde bieren met fruitige gist (de Maisels Weizen en Bogt Kent Kuit) heel mooi combineren met de chutney. De donkere bieren combineren matig tot slecht. Alle bieren combineren ronduit slecht met de appel.

Honingachtige bieren: de ultieme vertegenwoordiger van dit genre is natuurlijk de Barbar. Deze hebben we gecombineerd met een Italiaanse panforte (gerecht van vruchten en noten) bereid met Haagse Honing. Ook hebben we deze gecombineerd met een biologische vanillepudding (sobbeke). Met de vanillepudding was dit een aardige combinatie maar de combinatie met de panforte was werkelijk geweldig

Barrel aged bier: de categorie barrel-aged bier zou naar verluid goed moeten combineren met vanilletoetjes. Als barrel aged bier hebben we gekozen voor een bier van De Molen, de Rhythm & Blues Barrel Aged en een bier van Emelisse, de Imperial Russian Stout Barrel Aged in een vat voor Wild Turkey whiskey. Deze hebben we gecombineerd met biologische vanillepudding en vanilleyoghurt. Hoewel het prachtige bieren zijn leverde deze in onze ogen weinig interessante tot teleurstellende combinaties op met de door ons gekozen spijzen.

Fruitige hoparoma’s: De fruitige gehopte IPA’s vind ik zelf een interessante bierstijl maar ook wel lastig combineerbaar met voedsel. Naar verluid zouden deze goed moeten combineren met citrusvruchten en dressing met azijn. Om dit uit te testen hebben we vier dressings gemaakt. Een dressing van olijfolie met respectievelijk vers limoensap, vers citroensap, natuurazijn en balsamico-azijn. Deze dressing hebben we gecombineerd met vers afgebakken brood. Als IPA’s hebben we gekozen voor Punk IPA en de Sound Wave IPA van de Siren Craft Brewery. Opvallend was dat de combinatie van beide IPA’s met de dressing van natuurazijn er echt uitsprong. Heerlijk! Terwijl bijvoorbeeld de balsamico en de Punk heel slecht samengingen. De citrusvruchten en de IPA’s waren weinig interessant. De limoen bleef nog enigszins overeind met de Punk IPA.

Kruidige hoparoma’s Bij de kruidige hoparoma’s hebben we gezocht naar een klassiek Engelse IPA. Lastig te vinden moet ik zeggen. De bieren die we uiteindelijke geselecteerd hebben waren: de Ur Pilsener van Gulpener, de Night Cap van Butcher’s Tears, de Orval, de HRLMMR & Meer van Jopen en Klok Bier van Grolsch. Zoals wellicht bekend is de Orval gedrooghopt met Styrian Goldings hop. Deze bierselectie hebben we gecombineerd met blauwe kazen: de Roquefort en de Gorgonzola. Interessante combinaties vond ik de Ur Pilsener en de Orval met de Roquefort. De HRLMMR & Meer van Jopen combineerde ook mooi met de roquefort maar in mijn ogen prachtig met de Gorgonzola.

Gebrande moutaroma’s: Deze schijnen goed te combineren met chocolade. Als toetje van onze proefsessie hebben we gekozen voor de Tokyo Intergalactic Oak Aged Stout van Brewdog. Volgens de brouwer bereid met copieuze hoeveelheden bijzondere mouten, jasmijn en cranberries. We hebben deze gecombineerd met 3 soorten chocolade. De Friendly Dark 51,9% cacao van het merk Hands Off, een donkere chocolade van 78% met stukjes koffieboon erin en een 70% cacao versie waarvan ik het merk ook vergeten ben op te schrijven. -Wellicht dat de biertjes aan het einde toch hun uitwerking hadden- Ook hebben we dit bier nog een keer geprobeerd met de heerlijke panforte die we ook voor de honingachtige bieren hadden gebruikt. Met de panforte was dit bier niet zo interessant. Dat gold ook voor de 70% chocolade. Meest interessant vond ik de Tokyo Stout met de Friendly Dark en met de chocolade met stukjes koffie. Wellicht dat het bij die laatste hielp dat er stukjes in de chocolade zaten. Wat bij de Hands Off geholpen kan hebben is dat deze chocolade heel zacht van smaak was. De fabrikant claimt ook dat deze chocolade geen bitterheid heeft.

Al met al een leuke proeverij. Dit smaakt naar meer verdieping. Hieronder zie je ons aan het ‘werk’

Mijn vriendin en ik zijn liefhebbers van de bieren van Emelisse. We hebben hun bieren leren kennen door onze bezoekjes aan biercafé de Paas. Op die manier hadden we al kennis gemaakt met onder meer de Emelisse Blond met Nelson Sauvin hop, hun steviger DIPA (Double Imperial Pale Ale) en TIPA (Triple Imperial Pale Ale). Omdat we weten dat Kees Bubberman, de brouwmeester van Emelisse graag vernieuwend bezig is waren we nieuwsgierig wat ze nog meer op het vat hebben. Een goede reden om een keer langs te gaan en dat bij de brouwer zelf te ontdekken.

De brouwerij ligt in Kamperland op het Zeeuwe eiland Noord-Beveland. Het is genoemd naar het dorp Emelisse dat ook in Noord-Beveland lag en inclusief gasthuis en klooster verdween tijdens de allerheiligenvloed van 1532. Het gebouw ligt aan de rand van het dorp en heeft de vorm van een oud gemaal. Midden in het gebouw staan 2 mooie koperen ketels: een maïsch/kookketel met een capaciteit van ongeveer 1000 liter en filter/klaringskuip.

Wij hebben er drie voor ons onbekende bieren geproefd. De meest in het oog springende was de Smoked Rye IPA (6,2 % Vol, EBC 25, EBU 55, 15 plato). Bij het inschenken doen de koolzuurbellen je al vermoeden dat dit bier een mooie body moet hebben. Het bier heeft een heerlijk hoppig aroma van Simcoe en Cascade hoppen. Het rokerige van dit bier is subtiel. Bij het ruiken overheerst de frisheid van de hop maar het rokerige proef je wel degelijk zodra je een slok neemt. En de body van het bier blijkt wat je ervan verwacht. Emelisse heeft dit bier opgenomen in hun zogenoemde “innovation serie.” Bij succes kan deze worden opgenomen in de vaste selectie. Voor mijn vriendin is dit overigens het eerste rookbier dat ze lekker vindt. Wat mij betreft verdient dit bier zeker een plaats in het vaste assortiment!

Een ander bier dat het vermelden waard is, is het zomerbier (2,5% Vol, EBC 13, EBU 51, 8 plato) . Dit bier wordt er getapt onder de titel “zomerbier” maar is ook op fles verkrijgbaar onder de naam “2,5”. Dit is een heerlijk fris, goudblond bier dat door een flinke gift hop (amarillo??) goed blijft staan ondanks dat het zo licht is.

Een ander bier in de innovatielijn is de Saison (6%Vol, EBC 15, EBU 45, 15 plato). Dit is een mooi blond, troebel bier met een niet teveel koolzuur. Het bier vind ik voor een saison erg goed gelukt. Bij een slok van dit bier proef je eerst iets peperigs van de saisongist en daarna ook iets zoetigs. Niet extreem verrassend als de smoked rye IPA maar een echt goede saison die ik graag zou bestellen als ik deze ergens op de kaart zie staan.

 

Emelisse: Nieuweweg 7, Kamperland
Reistip: Kamperland is vanuit Den Haag lastig bereikbaar met het openbaar vervoer en ik vermoed dat dat niet alleen voor ons geldt. Dit hebben we opgelost door de fiets op de trein te zetten naar station Goes. Ook hadden we een kamer geboekt bij d’Ouwe Smidse op 100 meter van de brouwerij. Op die manier konden we gerust enkele bieren proeven en konden we de volgende dag van Kamperland op de fiets naar Middelburg (mooie route!).

View Larger Map